Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek, jak to się dzieje, że niektórzy mogą brać udział w maratonie w wieku 65 lat lub tańczyć w balet w wieku 72 lat? Niedawno naukowcy zidentyfikowali cechy genetyczne, które, ich zdaniem, mogą determinować szybkość, z jaką się starzejemy.
Ponieważ ludzkość chciałaby żyć wiecznie, większość badań naukowych nad procesem starzenia się, koncentruje się na sposobach zwiększenia naturalnej długości życia. Ale takie badania w dużej mierze ignorują związany z wiekiem spadek satysfakcji z życia, gdy wszystko staje się nudne, a życie nie jest już tak interesujące, jak wcześniej. I to prawdopodobnie może stać się problemem dla osoby, która będzie żyła, powiedzmy, do 300 lat i będzie zmęczona życiem już w wieku 80 lat.
Naukowcom udało się odkryć coś interesującego podczas badania nicieni (Caenorhabditis elegans) posiadających dwa niezwykłe geny. Geny te, jak wykazano, wyglądają tak, jakby zostały poddane „intelektualnej poprawie” w wyniku doboru naturalnego. W opinii badaczy, mogą one determinować tempo starzenia się organizmu (wraz z istnieniem innych czynników, takich jak styl życia, choroby przewlekłe, wpływ środowiska, itd.). Warto podkreślić, że te specyficzne nicienie są często wykorzystywane przez naukowców w badaniach koncentrujących się wokół zapobiegania starzeniu. Powód – niezwykle krótka długość życia, która ułatwia śledzenie zmian związanych z wiekiem.
Pomimo dużego zainteresowania badaniem czynników determinujących tempo starzenia się w celu zidentyfikowania tych, które je kontrolują, nie znaleziono takiego czynnika. Ale udało nam się znaleźć podstawy genetyczne do zmiany starzenia się wskaźników w Caenorhabditis elegans. Widzieliśmy, że w zależności od zestawu genów, C. elegans wykazują zróżnicowaną długość życia i związany z wiekiem spadek czynności narządów, np. w obrębie lokomocji i gardła. Lokomocja odnosi się do siły fizycznej i zdolności do chodzenia (lub, w tym przypadku – do zwijania się), a funkcja gardła do zdolności oddychania i połykania – napisali autorzy w czasopiśmie „Nature”.
Eksperci uważają, że tempo, w jakim starzejemy się i tracimy takie funkcje, zależy od pojawienia się nowych genów, takich jak te obserwowane u nicieni. A to, jak zauważają, jest krokiem naprzód w ewolucyjnej teorii starzenia się, która może w przyszłości umożliwić opracowanie terapii, które pozwolą wszystkim zestarzeć się w bardziej satysfakcjonujący sposób.
